Kiedy powiedziałem mojej partnerce, że będę potrzebował jej pomocy przy recenzji Split Fiction, najnowszej gry kooperacyjnej studia Hazelight, była ostrożnie optymistyczna. Uwielbiała ich poprzednią grę, It Takes Two, ale nie była zachwycona perspektywą spędzenia weekendów na obserwowaniu, jak robię notatki i analizuję mechaniki gry. Jednak po 15 godzinach spędzonych w Split Fiction jej nastawienie zmieniło się diametralnie. Gdy dotarliśmy do emocjonalnego finału, ocierała łzy, całkowicie pochłonięta tą podróżą.

„Trochę mi smutno, że to się kończy,” przyznała. Jej słowa odzwierciedlały moje własne uczucia. Split Fiction wciągnął nas swoimi uroczymi bohaterami, pełnymi wyobraźni światami i prowokującymi do myślenia wyzwaniami. To gra, która nie tylko dorównuje dziedzictwu It Takes Two, ale w wielu aspektach je przewyższa, wyznaczając nowe standardy dla gier kooperacyjnych.

1. Historia, Która Rezonuje
2. List Miłosny do Gatunków Literackich
3. Rozgrywka: Ciągły Strumień Innowacji
4. Większe Wyzwanie
5. Dzieło Pokoleniowe

Historia, Która Rezonuje

Split Fiction opowiada historię Mio i Zoe, dwóch początkujących pisarek o odmiennych osobowościach i stylach twórczych. Mio to zamknięta w sobie, cyniczna entuzjastka science-fiction, podczas gdy Zoe to optymistyczna marzycielka zafascynowana fantasy. Ich losy splatają się, gdy zostają zaproszone przez Rader Publishing do przetestowania rewolucyjnej technologii, która pozwala autorom zanurzyć się w swoich własnych historiach. Jednak awaria podczas eksperymentu więzi ich w nawzajem opowieściach, zmuszając do konfrontacji z ich lękami, niepewnościami i mrocznymi intencjami stojącymi za technologią Rader.

Historia gry to poruszająca eksploracja kreatywności, współpracy i trudności, z jakimi mierzą się artyści w świecie, który często nie docenia ich pracy. Antagonista, James Rader, uosabia najgorsze aspekty współczesnej kultury technologicznej – miliardera, który lekceważy wartość pracy twórczej, mówiąc: „pomysły są łatwe.” Ten motyw głęboko rezonuje, szczególnie w erze, w której sztuka i kreatywność są często sprowadzane do towaru.

List Miłosny do Gatunków Literackich

Osiem rozdziałów gry przeplata się między światami science-fiction Mio i fantasy Zoe, z których każdy jest pełen nawiązań do ikonicznych dzieł obu gatunków. W jednej chwili przemierzasz neonowe miasto cyberpunkowe rodem z Blade Runnera, a w kolejnej opiekujesz się jajami smoków w fantastycznym królestwie. Te światy to nie tylko tło – są integralną częścią historii, odzwierciedlając osobowości i zmagania protagonistów.

Granie z partnerem, który podziela twoje zamiłowanie do tych gatunków, dodaje kolejną warstwę przyjemności. Moja partnerka, miłośniczka fantasy, i ja, fan science-fiction, świetnie się bawiliśmy, wskazując nawiązania i dyskutując o tropach, które kochamy (lub których nie znosimy). Gra nawet zainspirowała nas do rozmów o tym, dlaczego ciągniemy do określonych gatunków i co nas w nich pociąga. To rzadkie doświadczenie, które łączy granie z wartościowym dialogiem.

Rozgrywka: Ciągły Strumień Innowacji

To, w czym Split Fiction naprawdę błyszczy, to rozgrywka. Podobnie jak w poprzednich tytułach Hazelight, jest to kooperacyjna gra akcji-platformówka, która nieustannie wprowadza nowe mechaniki i wyzwania. Co 30 minut gra rzuca ci nowy pomysł, od strzelanek i walki wręcz po sekcje z pojazdami i zagadki. Różnorodność jest oszałamiająca, a każda mechanika jest w pełni wykorzystana, zanim gra przejdzie do kolejnej.

Jednym z wyróżniających się elementów są Side Stories, krótkie dodatkowe poziomy, które oferują przerwę od głównej narracji. Te segmenty wprowadzają dzikie, jednorazowe pomysły, które są tak pomysłowe, jak i zabawne. W jednym z nich bierzesz udział w śmiertelnym teleturnieju, który łączy Hot Potato z lacrosse. W innym pilotujesz statek kosmiczny w strzelance w stylu Gradiusa. Te momenty są pełne niespodzianek, a ja nie będę ich tutaj zdradzał – najlepiej doświadczyć ich na własnej skórze.

Kreatywność i poczucie zachwytu w Split Fiction stawiają ją w jednym rzędzie z klasykami takimi jak Super Mario Galaxy 2 czy Portal 2. To dowód na to, że Hazelight potrafi przekazać swoją radość z tworzenia tych doświadczeń bezpośrednio graczowi.

Większe Wyzwanie

Chociaż Split Fiction jest trudniejszy niż It Takes Two, nie jest nie do pokonania. Wzrost trudności wydaje się naturalny, odzwierciedlając bardziej złożone mechaniki i głębszą narrację gry. Warto jednak zauważyć, że niektóre sekcje mogą być trudne dla mniej doświadczonych graczy. Moja partnerka, która nie jest hardkorową graczką, potrzebowała trochę pomocy w kilku trudniejszych momentach. Jednak nadal sama przeszła 95% gry, co świadczy o jej dostępności.

Dzieło Pokoleniowe

Split Fiction to triumf pod każdym względem. To gra pełna kreatywności, serca i aktualności, oferująca kooperacyjne doświadczenie, które jest zarówno emocjonalnie poruszające, jak i zabawne. Fakt, że moja partnerka – okazjonalna graczka – była tak samo poruszona i zaangażowana jak ja, mówi wiele o umiejętności Hazelight do tworzenia gier, które przemawiają do szerokiej publiczności.

Dzięki Split Fiction studio Hazelight ugruntowało swoją pozycję jako jeden z najbardziej innowacyjnych twórców w branży. To gra, o której będziemy pamiętać i dyskutować przez lata, nie tylko ze względu na jej doskonałość, ale także za jej zdolność do przypomnienia nam, dlaczego kochamy opowiadanie historii, kreatywność i wspólne doświadczenia.

Ocena Końcowa

Split Fiction to arcydzieło gry kooperacyjnej, łączące pomysłową rozgrywkę, wzruszającą narrację i potężne przesłanie o wartości kreatywności. Niezależnie od tego, czy jesteś fanem science-fiction, fantasy, czy po prostu świetnych gier, to doświadczenie, którego nie chcesz przegapić.